Θα σας εξηγήσω με πολύ απλά λόγια την βασική αρχή της βελτίωσης.
Το σώμα μας, όταν δέχεται επαναλαμβανόμενα ένα ερέθισμα το οποίο είναι συγκεκριμένης διάρκειας και έντασης, τείνει στο να προσαρμοστεί σε αυτά τα δεδομένα και να γίνει όσο πιο αποτελεσματικό γίνεται.
Από ένα σημείο και μετά όμως, το σώμα φτάνει σε ένα τέλμα ως προς τις συναρμογές αυτού του ερεθίσματος και από εκεί και πέρα μένει στάσιμο.
Για να επέλθει λοιπόν βελτίωση πρέπει το σώμα μας να δεχτεί ένα μεγαλύτερο φορτίο σε σχέση με αυτό που έχει «μάθει».
Αυτό μπορούμε να το κάνουμε είτε αυξάνοντας την διάρκεια, είτε την ένταση ή και τα δύο.
Σε κάθε περίπτωση η αύξηση της επιβάρυνσης πρέπει να γίνεται με σταθερό ρυθμό και σε μικρό ποσοστό (progressive overload) ώστε να καταφέρουμε να έχουμε βελτίωση των επιδόσεων, χωρίς να κινδυνεύουμε από τον σύνδρομο της υπερπροπόνησης (overtraining syndrome).
Ποιο συγκεκριμένα όμως, τα πράγματα είναι λίγο πιο πολύπλοκα, μιας και πρέπει να επιλεχθούν οι κατάλληλες προπονητικές ζώνες που θα ερεθιστούν ώστε να έχουμε τα βέλτιστα αποτελέσματα ως προς τους στόχους του αθλητή.
Γι αυτό λοιπόν, ένα προπονητικό πλάνο, πρέπει να έχει βάθος χρόνου αρκετούς μάρκο κύκλους, ώστε να έχει το χρόνο ο αθλητής να περάσει από όλες τις προπονητικές φάσεις, μέχρι να καταλήξει στον στόχο του.
Comments